Tuesday, January 28, 2014

ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား
ဇဝန 





တာဝန္ေတြ လစ္ဟင္းခဲ့တဲ့ က်ေနာ္ဟာ တစ္ေန႔မွာ စိတ္ေကာင္းေလး ေပၚလာတာနဲ႔ ဆရာဘုန္းႀကီးရဲ႕ အခန္းကို သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေပးခဲ့တယ္။ ပြ႐ႈပ္ၿပီး ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ စာအုပ္ေတြကို အမ်ဳိးတူရာ လိုက္စုၿပီး ေသေသသပ္သပ္ ျပန္စီ၊ ပါဠိေတာ္စာအုပ္က ပါဠိေတာ္ တစ္ကန္႔၊ အ႒ကထာ စာအုပ္က အ႒ကထာ တစ္ကန္႔၊ ဋီကာစာအုပ္က ဋီကာ တစ္ကန္႔၊ နိႆယစာအုပ္က နိႆယ တစ္ကန္႔၊ အျခား ဝတၳဳ စတဲ့ ဖတ္ဖြယ္ မွတ္ဖြယ္စာအုပ္ေတြက တစ္ကန္႔ေပါ့။

အဲသမွာ .. စာအုပ္ေတြ စီရင္း ဆရာႀကီး ဇဝနရဲ႕ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ က်ေနာ့္မွာ ရင္ေတြေတာင္ ခုန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရင္ခုန္သံက တစ္ဝက္တပ်က္ႀကီးရယ္။ ျမင္လိုက္ရတာက ဒုတိယတြဲ တစ္အုပ္ထဲ။ ပထမတြဲကို ဆရာဘုန္းႀကီး အခန္းထဲ ေမႊေႏွာက္ၿပီး ရွာေသာ္လဲ မေတြ႔ဘူးဗ်ာ။

တကယ္ေတာ့ ဆရာႀကီး ဇဝနရဲ႕ တို႔ေက်ာင္းသား၊ ေကာလိပ္ဂ်ပိုး တို႔ကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားကို ဖတ္ရဖို႔ စိတ္ကူး ယဥ္ခဲ့ဖူးတယ္။ က်ေနာ္ စိတ္ကူး ယဥ္ေလာက္ေအာင္လဲ တစ္ေခတ္ တစ္ခါက ဂႏၴဝင္ေျမာက္ေအာင္ ေက်ာ္ၾကာခဲ့တဲ့ ဝတၳဳရွည္ႀကီး ျဖစ္ခဲ့တာကို။ ဘယ္လိုမွ ရွာမေတြ႔လို႔သာ ဖတ္ခြင့္ မၾကံဳခဲ့ရတာ။ အခု ဖတ္ခြင့္ ၾကံဳလာျပန္ေတာ့ တစ္ဝက္တပ်က္ႀကီး။ အဲလိုနဲ႔ အားမတန္ မာန္ေလ်ာ့ရင္း တစ္ေန႔ေတာ့ လွည္းတန္းက စာအုပ္ဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွာ ကန္႔ေကာ္ဝတ္ရည္က တစ္အုပ္ထဲေပါင္းၿပီး ထုတ္ထားတဲ့ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား စာအုပ္ကို ေတြ႔ရတယ္။ ပါလာတဲ့ ပိုက္ဆံေလး အကုန္သြန္ၿပီး ဝယ္လိုက္မိပါတယ္ဗ်ာ။

က်ေနာ့္လို ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား စာအုပ္ကို ဖတ္ခ်င္ၿပီး ဖတ္ခြင့္မရသူမ်ား၊ စာအုပ္ကို ရွာလို႔ မရသူမ်ားအတြက္ ကိုယ္ခ်င္းစာမိလို႔ ေစတနာမ်ားစြာနဲ႔ စာအုပ္ထူႀကီး တစ္အုပ္ကို ပီဒီအက္ အျဖစ္ ဖန္တီးလိုက္ပါတယ္။ စာခ်စ္သူ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ပါေစ ...။

2 comments: